Review: Mataharis

Ines, Eva en Carmen werken alledrie als privédetectives in Madrid. In hun job zijn ze dagelijks getuige van het verborgen leven van anderen, terwijl ze in hun eigen leven elk met hun eigen persoonlijke problemen worstelen. Wanneer het detectivebureau een opdracht van een multinational krijgt om twee van diefstal betichte werknemers te bespioneren, wordt deze taak toegewezen aan de jonge Ines (Maria Vazquez). Al gauw wordt echter duidelijk dat er van de vermeende diefstallen niets aan is. De ware aard van de opdracht blijkt hem te zitten in de outsourcingsmaatregelen die de multinational wil doorvoeren, maar waartegen deze twee werknemers, die tevens vakbondslui zijn, heftig protesteren. De aanvankelijk gretige Ines begint hierdoor te twijfelen aan haar opdracht: de vraag is daarbij niet langer of Ines haar werk goed wil doen maar wel tot hoever ze bereid is haar eigen idealen op te offeren aan haar job.

Ook de andere twee vrouwen maken een crisis door, zij het eerder op relationeel dan op professioneel vlak. Bij Eva (Najwa Nimri) ligt de oorzaak hiervan in een geheim dat haar echtgenoot voor haar heeft getracht achter te houden. Ondertussen lijkt het huwelijk van Carmen (Nuria Gonzalez), de oudste van de drie vrouwen, op een dood spoor te zitten: tussen haar en haar man is er geen enkele passie en communicatie meer aanwezig. In het midden van al deze problemen wordt het voor de drie vrouwen steeds moeilijker om hun werk- en privéleven van mekaar gescheiden te houden.

Ondanks de interessante verhaalstof weet Mataharis niet helemaal te overtuigen. De drie vrouwen krijgen elk een eigen verhaal mee, wat er jammer genoeg voor zorgt dat geen enkel verhaal echt goed uitgewerkt raakt. Hierdoor missen de personages ook de nodige psychologische diepgang. Het lijkt erop dat Iciar Bollain, wiens vorige film 'Te Doy Mis Ojos' erg succesvol was, hier een beetje te ambitieus te werk is gegaan en daarbij een aantal verhalende basisbeginselen uit het oog is verloren. Door de snelvaart waarin Bollain haar verhalen verteld wil krijgen, krijgen deze onvoldoende tijd om zich te ontwikkelen en voldoende emotioneel te wegen. Op het einde van Mataharis blijf je achter met een gevoel van onvoldoening. Een jammer gevoel van onvoldoening, want er was zeker veel meer uit deze film te halen.

Quotering:

Mataharis. Van: Iciar Bollain. Met: Maria Vazquez, Najwa Nimri, Nuria Gonzalez & Tristan Ulloa. 100 min.