Recensie: De Helaasheid der Dingen


Na Steve and Sky en Dagen Zonder Lief bewijst jong regietalent Felix van Groeningen met de verfilming van Dimitri Verhulsts boek De Helaasheid der Dingen nogmaals dat hij niet meer weg te denken is uit het Vlaamse cinemalandschap. Verhulsts drieste en niets verhullende portret van zijn eigen jeugd wordt krachtig naar het grote scherm vertaald. Als een Vlaamse Ken Loach zet Felix van Groeningen de sociaal achtergestelde laag van de bevolking in de spotlight zonder een moreel oordeel te vellen over hun marginaliteit. De film is een wervelwind van emoties waarin humor en drama naadloos in elkaar overgaan. De kijker weet niet of hij moet huilen of lachen of allebei bij de zuippartijen, vuistslagen en andere marginale toestanden waarbij menig persoon zijn wenkbrauwen zou fronsen. De kijker blijft met even gemengde gevoelens achter als Gunther Strobbe zelf.

De Helaasheid der Dingen haalt juist daaruit zijn kracht, de film weigert zich te laten onderbrengen onder één simpele genrenoemer waardoor een breed publiek wordt bekoord. Bij De Helaasheid der Dingen is het wel moeilijker als kijker om je in te leven met de personages dan bij Dagen Zonder Lief. De camera lijkt puur te registreren en de “helaasheid” te onderstrepen. Psychologische intelligentie is niet nodig om te beseffen dat de situatie op het witte doek niet gezond is, het gebrek aan inlevingsvermogen en de afstandelijkheid zijn dus ook geen totale ramp.

De acteerprestaties maken dit immers goed. Verse gezichten als SKaGen-acteur Valentijn Dhaenens en Kenneth Vanbaeden, die aan zijn proefstuk toe is met zijn rol als kleine Gunther, zetten een even verkwikkende acteerprestatie neer op het witte doek als ervaren acteurs zoals Koen De Graeve (Celle Strobbe) en Johan Heldenbergh (Pieter Strobbe). De montage en soundtrack zijn de kers op de taart en maken de film echt compleet als Vlaams meesterwerk. Kortom, De Helaasheid der Dingen is een terechte gegadigde voor de Oscar voor “beste niet-Engelstalige film”.


Door Renske De Regter

0 reacties :: Recensie: De Helaasheid der Dingen